Pierwsza przesyłka od Urzędu Gminy Brok - Gmina miejsko - wiejska w województwie mazowieckim, powiat ostrowski. W latach 1975 - 1998 gmina położona była w województwie ostrołęckim. Siedziba gminy to Brok.
Pewnie się zastanawiacie co warto zobaczyć w Gminie Brok - już biegnę z pomocą:
- Cmentarz katolicki:
Przy głównej ulicy Dąbrowskiego, na zachód od rynku, znajduje się cmentarz katolicki, a na nim drewniana, zrębowa kaplica z 1842 roku. Jest to budynek zbudowany na planie kwadratu, na podmurówce z kamienia polnego. Czterospadowy dach kaplicy wieńczy żelazny krzyż.
- Cmentarz żydowski:
Założony w XIX wieku. Nekropolia o powierzchni około pół hektara, ogrodzona siatką , z otwartą bramą. do dnia dzisiejszego zachowało się tu około trzydziestu macew. Zlokalizowany przy ul. Sienkiewicza, dzieli się na część starszą i nowszą Jeden z najlepiej zachowanych kirkutów w tej części Mazowsza. Przy wejściu od strony ul. Konopnickiej zwraca uwagę wysoka macewa z piaskowca, ozdobiona trójramiennym świecznikiem, z resztkami polichromii, miejsce pochówku kobiety zmarłej 4 lutego 1931 roku (17 szewat 5691 r.). Ścieżka wiodąca przez cmentarz prowadzi do współcześnie odbudowanego nagrobka, zmarłego w 1895 roku Abrahama Judy Lejba, rabina z Broku, głównego sędziego w sądzie rabinicznym i autora komentarzy o treści religijnej.
- Kurhan:
Tuż obok cmentarza znajduje się kurhan grzebalny z XVII wieku, w którym pochowano ofiary epidemii dżumy (około 1500 osób).
- Ratusz:
Ratusz w Broku został zbudowany w latach 1929- 1935. Wzniesiony na planie czworoboku przypomina inne, klasycystyczne ratusze Mazowsza. Siedziba władz gminy Brok,
- Najstarsze domy w Broku:
Tuż przy kościele znajdują się najstarsze domy w Broku:- Drewniany dom pochodzący z XIX wieku. Odrestaurowany w 1994 roku przez małżeństwo dr Z. Gerlach i dr W. Różyckiego- Gerlach. W 1923 roku stanowił siedzibę zarządu miasta. Przed domem znajduje się kamień upamiętniający historię Broku, ufundowany przez dr Z. Gerlach i dr W. Różyckiego- Gerlach,
- Dom parterowy murowany z XIX wieku, lokalizacja- Plac Kościelny 5,
- Budynek drewniany z przełomu XVIII/XIX wieku, lokalizacja- Plac Kościelny 11,
- Kapliczka św. Magdaleny:
Stoi przy skrzyżowaniu dróg, w sosnowym borze, pomiędzy ulicą Brzostową a Bojanami,
Oskar Kolberg pisał w XIX wieku:„W lesie żurawienieckim, do leśnictwa Brok należącem, jest tak zwana pustelnia św. Magdaleny, gdzie mają być w ziemi niezmierne skarby zaklęte. Są one nawet raz do roku, ale tylko na chwilę, widziane dla pobożnych". Po 1830 r., gdy zmarł ostatni pustelnik, rozebrano jego domek i kaplicę. Nową, w latach trzydziestych XX wieku, postawili mieszkańcy ulicy Brzostowej i Bojan,
- Wiele pomników i obelisków,
Malownicze położenie na wysokim brzegu Bugu, kompleks lasów sosnowych, czyste powietrze, rzeka z rozległą plażą i dobre drogi dojazdowe sprawiają, że Brok uważany jest za perełkę turystyczną. Odwiedzający znajdą tu nie tylko niezwykłą przyrodę, interesujące zabytki i miejsca historyczne, ale także dobrze rozwiniętą infrastrukturę turystyczną.
Przepiękna i spokojna okolica jest doskonałym miejscem na spędzenie urlopu, weekendu, uprawianie turystyki pieszej, konnej i rowerowej.
Malownicza okolica wprost zachęca do krótszych i dłuższych wycieczek przy każdej pogodzie czy porze roku.
Czekają tu na turystów: -ścieżka rowerowa im. W.B. Jastrzębowskiego, która łączy się z Ostrowią Mazowiecką (
-gospodarstwo agroturystyczne z nauką jazdy konnej, z możliwością organizowania kilkudniowych rajdów konnych, wypraw z wykorzystaniem samochodów terenowych po dzikich zakątkach doliny Bugu,
-ośrodek edukacyjny z parkiem lin owym, szkółką jeździecką, z możliwością organizowania spływów kajakowych,-możliwość uprawiania sportów wodnych, spływów kajakowych,
- strzeżona plaża miejska nad rzeką Bug,
- wspaniałe, relaksujące spacery po odnowionej promenadzie wzdłuż rzeki,
- owocne grzybobrania,
-tradycyjna impreza „Dni Broku i Puszczy Białej” ,odbywająca się w pierwszy weekend lipca, ze wspólnym biesiadowaniem i pielęgnowaną tradycją regionu oraz folkloru poprzez występy, koncerty, wystawy oraz zawody sportowe. Na imprezie tradycyjnie występuje Zespół „Jarzębina” z Broku, który powstał w 1986 roku. Członkowie zespołu przyczyniają się do rozwoju kultury ludowej Mazowsza, promując piękno naszego regionu na występach koncertowych w wielu miastach,
-przejażdżki konną bryczką, kuligi, wspólne biesiadowanie przy ognisku z muzyką,
SERDECZNIE ZAPRASZAM :-)
A w paczce było:
- breloczek,A w paczce było:
- przypinka (PIN) kolejna do kolekcji !!!
Druga przesyłka od Urzędu Miasta w Dusznikach Zdrój - Miasto uzdrowiskowe w województwie dolnośląskim, powiat kłodzki. Historycznie miejscowość znajdowała się w hrabstwie kłodzkim. Położone w dolinie rzeki Bystrzycy Dusznickiej, oddzielającej Góry Orlickie od Gór Bystrzyckich.
Najpiękniejszymi zabytkami miasta są:
- miasto,
- kościół par. pw. śś. Piotra i Pawła, z XVII w., ul. Kłodzka 13, renesansowo-barokowy kościół z bogatym wystrojem wnętrz i unikatową amboną w kształcie wieloryba,
- kościół ewangelicki, ob. polskokatolicki, parafialny pw. MB Różańcowej, ul. Słowackiego, z l. 1845-46,
- kaplica pustelnika, z XVIII w., dawna kaplica Świętej Trójcy – pierwotnie pustelnia, później zamieniona na kaplicę nagrobną rodu Fraise, przez pewien czas Muzeum Festiwali Chopinowskich,
- kaplica na Górze Pustelnika, z XVIII w.,
- park zdrojowy, z pocz. XIX w., zmiany w drugiej połowy XIX w.,
- ratusz, ob. dom mieszkalny, z XVI w., XIX w., Rynek 6,
- Teatr Zdrojowy im. Fryderyka Chopina (tzw. Dworek Chopina), w parku zdrojowym, z XIX w., drewniany dworek wybudowany w latach 1802 - 1805 jako „dom towarzyski”. W 1826 koncertował w nim Fryderyk Chopin. Obecnie odbywają się w nim liczne koncerty fortepianowe, przedstawienia teatralne i koncerty zdrojowe, a także Festiwal Chopinowski,
- pensjonat „Słoneczna”, ul. Krakowska 6, z l. 1900-1910,
- domy (ul. Kłodzka 2, z XVIII w., XIX w., XX w., ul. Kłodzka 12, z XVII-XX w., ul. Krakowska 12, z 1910 r., ul. Krakowska 12, z 1910 r., Rynek 1, z XVII w., XX w., Rynek 3, z dugiej połowy XIX w., Rynek 5, z XVIII w., XX w., Rynek 9, z XVII w., Rynek 10/11, z dugiej połowy XVIII w., ul. Słowackiego 1, z 1900 r., ul. Świerczewskiego 3, z 3 ćw. XIX w., ul. Świerczewskiego 6, z k. XIX w., pl. Warszawy 4, z 1715 r., XIX w./XX w.),
- gospoda, ob. dom, ul. Słowackiego 2, z 1598 r., XIX w.-XX w.,
- szpital, ul. Sprzymierzonych 11, z 1891 r.
- dawna Willa Schmidt, ob. Hotel „Fryderyk***”, ul. Wojska Polskiego 10, z 1862 r.,
- kuźnia, nad rzeką Bystrzycą, z XVII w.,
-młyn – papiernia, drewn., z 1605 r., 1709, XX w., obecnie (Muzeum Papiernictwa) i otoczenie młyna,
- renesansowy rynek,
- kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa, tak zwany kościół zdrojowy,
- klasztor franciszkański – 1925 - 1926 jako klasztor i jednocześnie dom wypoczynkowy dla braci z całej prowincji śląskiej,
- obelisk z popiersiem Chopina – ufundowany w 1897 przez Wiktora Magnusa, z zawodu leśnika, rozmiłowanego w muzyce Chopina. Diorytowy głaz dwumetrowej wysokości z brązowym medalionem przedstawiającym popiersie artysty i podpisem w języku łacińskim „Fryderykowi Chopinowi, który w Dusznikach w roku 1826 swą sztuką prawdziwą i wysoką kulturą szlachetny duszy charakter w zaraniu młodości okazał, pomnik ten ku wiecznej rzeczy pamięci za pozwoleniem władz miejskich Polak Polakowi wystawił”,
- figura wotywna Matki Bożej z Dzieciątkiem w rynku – postawiona w 1725 r. jako votum za uratowanie miasta od zarazy,
- niemiecka tablica upamiętniająca pobyt króla Jana Kazimierza,
- pomnik upamiętniający Ludwika Zamehofa przy ul. Zdrojowej,
- eklektyczna stacja meteo w części zdrojowej,
- ruiny zamku Homole,
Dla osób którzy lubią odpoczywać aktywnie polecam szlaki turystyczne:
1) Kudowa-Zdrój – Dańczów – Przełęcz Lewińska – Grodczyn – Duszniki-Zdrój – Droga Sudecka – Zieleniec – Lasówka – Schronisko PTTK „Jagodna” (Przełęcz Spalona) – Ponikwa – Długopole-Zdrój (Główny Szlak Sudecki),
2) Karłów – Narożnik - Kopa Śmierci – Skały Puchacza - Łężyce - Duszniki-Zdrój – Schronisko PTTK „Pod Muflonem” – Biesiec - Schronisko PTTK „Jagodna” (Przełęcz Spalona),
3) Droga Szklary-Samborowice - Jagielno - Przeworno - Gromnik - Biały Kościół – Żelowice – Ostra Góra – Niemcza - Gilów - Piława Dolna - Góra Parkowa - Bielawa - Kalenica - Nowa Ruda - Przełęcz pod Krępcem - Tłumaczów - Radków - Skalne Wrota - Pasterka - Przełęcz między Szczelińcami - Karłów - Lisia Przełęcz - Białe Skały - Skalne Grzyby - Batorów - Skała Józefa - Złotno - Duszniki-Zdrój - Schronisko PTTK „Pod Muflonem” - Stare Bobrowniki - Nowe Bobrowniki - Szczytna - Zamek Leśna - Polanica-Zdrój - Przełęcz Sokołowska - Łomnicka Równia - Huta - Bystrzyca Kłodzka - Igliczna - Międzygórze - Przełęcz Puchacza,
SERDECZNIE ZAPRASZAM :-)
W paczce było:
- zakładka do książek,
- przypinka (PIN) kolejna do kolekcji !!!
Trzecia przesyłka od Urzędu Miejskiego w Chociwlu - Miasto w północno-zachodniej Polsce, w województwie zachodniopomorskim, powiat stargardzki, siedziba gminy miejsko - wiejskiej Chociwel. Miasto leży na Pojezierzu Ińskim, nad rzeką Krąpiel i jeziorem Starzyca o charakterystycznym półksiężycowym kształcie.
Zabytkami miasta są:
- Kościół Matki Boskiej Bolesnej (budowla gotycka z XV w. Pierwszy kościół zbudowano w Chociwlu w 1124 r. Budowę obecnego kościoła pod wezwaniem Matki Boskiej Bolesnej rozpoczęto w roku 1408, a ukończono w 1460. Ostatni proboszcz rzymskokatolicki przed reformacją Paulus Kitzmann objął obowiązki w roku 1489. W roku 1530 siły zbrojne reformacji z Dobrej i Stargardu wypędziły ostatniego proboszcza, który uszedł do Marianowa. W roku 1945 kościół objęli ponownie katolicy. Od tego czasu duszpasterstwo prowadzą księża Chrystusowcy),
- dom młynarza,
- fragmenty murów obronnych,
- pałac przy ul. Kołat 3 (wybudowany w latach 60. XIX wieku, przebudowany na przełomie XIX/XX wieku),
W rejonie miasta są też dwa jeziora największe - Woświn (powierzchnię około 810 ha. Długość jeziora wynosi 9500m, szerokość 1500m, średnia głębokość 9,4m, a największa głębia wynosi 28m. Linia brzegowa ma długość około 25km) i Starzyc ( o powierzchni 59,2 ha długości około 3000m i szerokości około 200m. Największa głębia około 9m. Położone na wysokości 68m n.p.m.) które zapraszają do wypoczynku przy wodzie i odpoczynku od szybkości wielkiego miasta,
SERDECZNIE ZAPRASZAM :-)
A w paczce było:
- 2 pocztówki,- mapka miasta,
Czwartą i ostatnia przesyłką na dzisiaj jest paczka od Urzędu Miasta Brzeziny - Miasto w województwie łódzkim, powiat brzeziński. Położone jest na wschód od Łodzi, w pobliżu Parku Krajobrazowego Wzniesień Łódzkich, w dolinie rzeki Mrożycy. Były miastem szlacheckim.
Co warto zobaczyć i odwiedzić w Brzezinach ?
Brzeziński rynek (Obecnie Plac Jana Pawł II): ma założenie średniowieczne; z jego narożników od początku XVI w. wychodziły główne ulice. W centrum placu pomnik „Bohaterom 1939 – 1945” z czterema płaskorzeźbami i pomnik Jana Pawła II. Od ul. S. Staszica i dalej wzdłuż Mickiewicza, Sienkiewicza, Reformackiej i św. Anny neorenesansowe kamieniczki z końca XIX w., wybudowane na potrzeby naszego „miasta krawców” sprzed obu wojen światowych. W kamienicy placu pod nr 12 był ratusz miejski w latach ok. 1900 – 1935 z zegarem na szczycie.
Ulica B. Joselewicza (dawniej Żydowska): od poł. XVI w. do 1942 r. była centrum życia społeczno – religijnego Żydów. Na pierwszym piętrze narożnej kamienicy mieszkał rabin, dalej zachowała się szkoła (cheder) zamieniona na garaż (opuszczony). Pozostało miejsce po lewej stronie ulicy (za magazynem) synagodze z lat 1893 – 1940 spalonej przez Niemców. Na kamienicy tablica granitowa upamiętniająca wymordowanie 6000 Żydów brzezińskich.
Kościół barokowy św. Ducha: wystawił go w 1750 r. właściciel Brzezin Józef Lasocki. Podczas okupacji był garażem hitlerowskiej OSP. W nawie zachowana tablica z końca XVIII w. upamiętniająca rodzinę Lasockich. Od północnej strony ukryte pod ziemią fundamenty zamku Lasockich (przebadane w 1978 r.) istniejącego od XVI w. do „potopu szwedzkiego” w 1655 r. W pobliżu kościoła zabudowa klasztoru Bernardynek, powojenna.
Kościół Podwyższenia Świętego Krzyża (przy trasie na Łódź). Postawiony został w najstarszej części miasta w XIV w., w stylu gotyckim. Świątynia jednonawowa z płaskim stropem zakrywającym sklepienie gotyckie. Mieści najważniejsze zabytki Brzezin, jest jakby muzeum sztuki sakralnej. W kaplicy św. Krzyża (po lewej od wejścia głównego) z 1619 r. mieszczą się zabytkowe nagrobki, dzięki którym Brzeziny zawdzięczają swoją pozycję w polskiej sztuce renesansowej. Na ścianie zachodniej duży nagrobek Urszuli Leżeńskiej wykuty z piaskowca przez Jana Michałowicza z Urzędowa w latach ok. 1563 – 1568. Na przeciwległej ścianie wmurowane dwie płyty nagrobne Lasockich. Pierwsza przedstawia postać właściciela Brzezin Stanisława Lasockiego w stroju rycerskim. Obok podobna płyta jego żony (lub matki) Zofii. Oba zabytki są dłuta rzymianina Bernardina Zanobiego z 1535 r. i należą do wybitniejszych rzeźbionych portretów epoki. W nawie głównej ołtarz barokowy, złocony z 1700 r. oraz organy z 1654 r.
W kaplicy renesansowej (nazywanej Lasockich) z kopułą, ołtarz późnorenesansowy z przełomu XVI i XVII w. z rzeźbami patronów Polski: św. Wojciechem i św. Stanisławem. W górnej niszy ulokowano rzeźby – grupę Chrystusa w Ogrójcu, późnogotyckie z ok. 1500 r. Kaplica przykryta jest kopułą renesansową z latarnią, ponoć wzorowaną na Zygmuntowskiej. Pomieszczeniem przejściowym do niej jest kaplica późnogotycka, z I poł. XVI w. z dawnym ożebrowaniem. Z niej prowadzą drzwi do kaplicy podziemnej (krypty) – mauzoleum rodowego Lasockich. Tu mieszczą się dwa murowane skrzyniowe sarkofagi pierwszych właścicieli Brzezin (1462 – 1600 r.). Nad grobowcami są kamienne medaliony z ich portretami w wieńcach laurowych i tytułami. Krypta pochodzi z ok. 1600 r., a podobną możemy zobaczyć dopiero w warszawskiej katedrze św. Jana. Plebania w stylu klasycystycznym z 1890 r. Na ogrodzeniu przy plebanii dwie tablice granitowe poświęcone A.F. Modrzewskiemu, proboszczowi brzezińskiemu 1540 – 1558.
Park miejski - powstał wzdłuż ul. Piłsudskiego po 1945 r. , w tym miejscu w XVIII i XIX w. istniał ogród angielski Lasockich. Staw miejski polodowcowy sprzed ok. 10 000 lat z romantyczną wysepka zapewne usypaną. Nad brzegiem studzienka św. Jana Nepomucena patrona wód. Obok do 1722 r. stał klasztorek sióstr. To do niego prowadził owiany legendą korytarz podziemny z fary.
Pałacyk neoromantyczny z 1903 r. (ul. Piłsudskiego 49) - w zbudowanym w stylu angielskich pałacyków myśliwskich (neogotyk) od 1981 r. mieści się główna siedziba muzeum. Obejmuje ono także zabytkową willę w podwórku z 1900 r. Muzeum specjalizuje się w dawnym, głośnym krawiectwie „miasta krawców” w latach ok. 1900 – 1939. Eksponuje bogate zbiory maszyn odzieżowych, żelazek, zrekonstruowany warsztat krawiecki. Są ekspozycje poświęcone najdawniejszej historii miasta, izba ludowa , salonik mieszczański i wystawy czasowe.
Na frontonie zabytkowego pałacyku tablice pamiątkowe: pisarki Marii Buyno – Arctowej i Zbigniewa Zamachowskiego urodzonych w tym miejscu. Przy ulicy blisko 300 letnia lipa, najpotężniejsze drzewo w mieście.
Kościół modrzewiowy św. Anny przy placu o tej samej nazwie - Najdawniejszy drewniany kościółek w tym miejscu istniał zapewne w XV w. Na początku XVI w. prowadziła do niego od głównego rynku (dziś pl. Jedności) nowo założona ulica Nowa albo Zielona, czyli obecna św. Anny. Przez stulecia przy kościółku był rynek, zwany św. Anny. Tędy prowadził ważny szlak handlowy z Wielkopolski i Kujaw do Piotrkowa i Krakowa. W 1616 r. wojewoda podlaski Stanisław Warszycki ufundował murowaną kaplicę, wymienioną w opisie podróżnika z Inflant Ulryka Werduma w 1671 r.: „Jest to ładne miasteczko z farą, bernardyńskim (powinno być: franciszkańskim) kościołem, kaplicą św. Anny i szpitalem św. Ducha.”
W 1719 r.mieszczanin brzeziński Stanisław Bujakiewicz ufundował dzisiejszy kościółek modrzewiowy, po części przebudowując stary z zachowaniem fragmentu murowanej kaplicy widocznej od ściany wschodniej. Tam długo we wnęce stała figurka drewniana św. Weroniki, zapewne część grupy Chrystusa. Obecny kościółek jest konstrukcji zrębowej oszalowany w 18 61 r. i ponad 20 lat temu . Świątynia zwrócona jest prezbiterium (częścią z ołtarzem) na południe. Wewnątrz posiada płaski sufit drewniany z belką tęczową zapewne z dawnego kościółka, z trzema nieczytelnymi inskrypcjami. Ołtarz główny wystawiono w I poł. XVII w. z obrazem św. Trójcy, później silnie przemalowanym. Ołtarz boczny pochodzi z początku XVII w. z obrazem św. Walentego, również przemalowanym. Zachowała się kropielnica gotycka z wyrytymi na niej: krzyżem oraz łukiem i strzałą. Pochodzi stąd wspomniana nieduża rzeźba drewniana św. Weroniki z chustą przy twarzy, o charakterze ludowym z XVIII w. Obecnie trwają w kościele prace renowacyjne.SERDECZNIE ZAPRASZAM :-)
W przesyłce znalazłem:
- breloczek drewniany,
- 2 breloczki z materiału,
- przypinkę drewnianą,
- smyczkę,
A wy co dzisiaj dostaliście ? ile paczek ? pochwalcie się ? zapraszam do komentowania !!!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz