.png)
Nigdy w życiu! - polska komedia romantyczna z 2004 roku w reżyserii Ryszarda Zatorskiego, zrealizowana na podstawie powieści pod tym samym tytułem autorstwa Katarzyny Grocholi. Zdjęcia do filmu kręcono w Warszawie i w Goławicach. Judyta (Danuta Stenka), 37-letnia kobieta, matka nastoletniej Tosi (Joanna Jabłczyńska), próbuje na nowo ułożyć sobie życie po nieudanym małżeństwie. Mimo osobistych niepowodzeń kobieta nie traci ducha, a wręcz przeciwnie - cechuje ją niezwykłe poczucie humoru, autoironia oraz determinacja. Pokonuje przeciwności losu, znajduje dla siebie i swojej córki nowy, lepszy pomysł na życie. Po rozwodzie musi wyprowadzić się z mieszkania i zamieszkuje w ciasnej kawalerce. Postanawia jednak pożyczyć pieniądze i kupić działkę pod Warszawą. Buduje dom i przenosi się na wieś. Na życie zarabia odpisując na listy czytelnikom popularnego pisma kobiecego. Tą drogą nawiązuje korespondencję z niejakim Leonem Zakrzewskim, który poprosił redakcję o poradę i wsparcie. Z czasem korespondencja służbowa zaczyna przeradzać się w bardziej osobistą. Leon proponuje Judycie nawet spotkanie, ale kobieta zamiast iść na randkę organizuje ognisko dla znajomych. Na imprezie poznaje Adama (Artur Żmijewski), socjologa, który współpracuje z redakcją. Judyta, nauczona własnym doświadczeniem, początkowo broni się przed uczuciem, ale w końcu zakochuje się z wzajemnością w Adamie. Córka również akceptuje nowego partnera matki. Wszystko wydaje się zmierzać do szczęśliwego końca. Jednak Judyta odkrywa, że Adam jest wobec niej nielojalny, mimo wcześniejszych ustaleń, że nigdy tego nie uczyni, musiał zajrzeć do jej komputera. Znał bowiem szczegóły jej korespondencji z Leonem. Kobieta, urażona do żywego, zrywa z Adamem. Teraz postanawia już nieodwołalnie - żadnych facetów, nigdy w życiu!
A z obsady aktorskiej filmu "Nigdy w życiu!" posiadam autografy od:
Katarzyna Grochola (scenariusz), Ilona Łepkowska (scenariusz), Danuta Stenka
(Judyta Kozłowska), Joanna Brodzik (Ula), Jan Frycz (Tomasz Kozłowski), Joanna Jabłczyńska (Tosia), Marta Lipińska (matka Judyty), Ś.P. Krzysztof Kowalewski (ojciec Judyty), Artur Żmijewski (Adam), Rafał Królikowski (redaktor naczelny), Kinga Preis (Kinga), Agnieszka Włodarczyk (Jola Zabłocka), Grażyna Zielińska (właścicielka działki),
PS: Zawsze swoim nowym komentarzem pod tym gadżetowym wpisie sprawiacie uśmiech na mojej twarzy 💖 Dlatego zachęcam Was bardzo gorąco do tej aktywności - jeżeli chcecie więcej takich postów tutaj na blogu.
Pierwsza paczka kurierska należy do firmy Tako AR Sp.z.o.o.
Tako AR Sp.z.o.o. - firma działa na Polskim rynku nieprzerwanie od 2004 roku. Swoją główną siedzibę ma we Wrocławiu przy ulicy. Pełczyńskiej 8, drugi oddział mieści się w Tarnowie Podgórnym przy ul. Poznańskiej 22c. Tako AR oferuje swoim klientom kompletne systemy instalacyjne do budowy sieci wodnych, kanalizacyjnych, gazowych oraz instalacji przemysłowych. Specjalizuje się w produkcji kształtek segmentowych oraz prefabrykatów z rur PE-HD, PE-RC oraz PP. W zakresie w/w systemów firma może zaproponować odpowiednie do Państwa potrzeb rozwiązania techniczne. Na bieżąco do oferty wprowadzamy nowości pojawiające się w branży instalacyjnej. Dodatkowo firma zajmuje się sprzedażą, wypożyczaniem i serwisem zgrzewarek doczołowych i elektrooporowych produkcji Georg Fischer , Borfit oraz Plastitalia. Od 3 lat świadczymy usługi dla klientów zgrzewania elektrooporowego oraz doczołowego na budowie. Po więcej informacji na temat firmy i jej produktów zapraszam do odwiedzenia strony internetowej oraz fanpage'a.
A w pierwszej paczce kurierskiej znalazłem:
- torba z materiału,
- trzy torby papierowe,
- trzy duże teczki,
- katalog produktów,
- dwa pendrive po 8 i 30 GB,
- dwie podkładki pod napój,
- mały notes,
- cztery długopisy,
Druga przesyłka jest od przyjaciółki bloga Veroniki.
Katarzyna Grochola - polska pisarka. Jej matka była specjalistką w zakresie polonistyki, a jej ojciec był prawnikiem. Ukończyła gimnazjum Juliusza Słowackiego w Warszawie. Zawsze chciała zostać pisarką, ale zanim zaczęła pisać, pracowała jako asystentka w szpitalu, konsultantka w biurze małżeńskim i asystentka cukiernika. Współpracowała z czasopismami takimi jak „Jestem” i „Poradnik domowy”. Grochola ma córkę o imieniu Dorota Szelągowska, która jest dziennikarką i matką wnuka Grocholi – Antoniego. Brała udział w XI edycji „Dancing with the Stars” nadawanej przez kanał TVN i wraz ze swoim partnerem tanecznym Janem Klimkiem zajęła trzecie miejsce. W Polsce jej książki są dość popularne i sprzedały się w tysiącach egzemplarzy. Kolekcja opowiadań Grocholi „Podanie o miłość” została przetłumaczona na rosyjski, a jej powieść „Nigdy w Życiu!” na rosyjski, niemiecki i słowacki. Książka „Nigdy w Życiu!” była reklamowana jako polski Bridget Jones, ale spotkał się z chłodnym przyjęciem krytyki literackiej. Autorka została oskarżona o kopiowanie zachodnich wzorów, ale komercyjny sukces tej książki (a także jej kolejnych książek) udowodnił, jak duże jest zapotrzebowanie w Polsce na tak atrakcyjną literaturę popularną. Co więcej, „Nigdy w Życiu !”, pierwszy tom z serii „Żaby i Anioły”, był największym bestsellerem wśród polskich książek w 2001 roku. W lutym 2004 roku ukazał się film o tym samym tytule pod dyrekcją Ryszarda Zatorskiego z Danutą Stenką w roli Judyty. Drugi tom opublikowany w 2002 roku, „Serce na temblaku”, odniósł ogromny sukces. Trzecia część serii, zatytułowana „Ja wam pokażę”, również została dostosowana do wymogów wielkiego ekranu - tym razem główną rolę zagrała Grażyna Wolszczak. Katarzyna Grochola jest także felietonistką i współautorką jednego z najpopularniejszych polskich seriali telewizyjnych, takich jak: „M jak miłość” i „Na dobre i na złe”. „Osobowość Ćmy”, nowa powieść wydana 15 kwietnia 2005 roku, była pierwszą książką wydaną przez wydawnictwo Grochola, czyli jej Wydawnictwo Autorskie.
Ilona Łepkowska - jest polską pisarką, scenarzystką filmową i serialową. Nazywana „królową polskich seriali”, jest obecnie jedną z najpopularniejszych polskich scenarzystek. Po ukończonej kolejno szkole podstawowej i średniej, w roku 1977 mogła również ukończyła studia na Uniwersytecie Warszawskim – na Wydziale Zarządzania, by następnie zrobić zaoczne studium scenariuszowe przy słynnej łódzkiej PWSFTViT. W roku 1976 Ilona Łepkowska zagrała role epizodyczne w takich produkcjach filmowych jak „Barwy ochronne” w reż. Krzysztofa Zanussiego oraz „Człowiek z marmuru” (reżyseria: Andrzej Wajda), na tym kończąc jednak swoją przygodę z profesją aktorską. Po studiach podjęła pracę dla Przedsiębiorstwa Transportu i Spedycji Przemysłu Mięsnego, wówczas to również zaczęła pisać scenariusze. Ale nie tylko, bo i wówczas przez trzy kolejne lata Łepkowska zajmowała się organizowaniem widowni i reklamą w teatrze, który wtedy prowadził Jan Machulski z małżonką. Swój debiut jako tworząca scenariusze miała w związku z filmem pt. „Wakacje z Madonną” z roku 1983. Następnie podjęła współpracę przy serialu dla najmłodszych Ryszarda Zatorskiego „Kacperek” (rok 1985), a do spółki z Magdaleną Łazarkiewicz napisała też scenariusz do debiutu reżyserki, czyli do produkcji zatytułowanej „Przez dotyk”, która to zdobyła nie tylko nagrodę dziennikarzy na FPFF w Gdyni, lecz także prestiżową nagrodę Grand Prix na Femmes Film Festival w Creteil. Polacy jednak oprócz wyżej wymienionych wielu poważnych produkcji kinowych pokochali Łepkowską za najpopularniejsze seriale w Polsce. Razem z Wojciechem Niżyńskim potrafiła stworzyć chociażby popularny „Klan”, później „Na dobre i na złe”, oraz „M jak miłość” i „Barwy szczęścia”. Przyniosło jej to w roku 2007 roku wręczenie nagrody Super Wiktora - za całokształt twórczych osiągnięć. Od 2003 roku Łepkowska prezesuje Stowarzyszeniu Twórców Telewizyjnych Serial, pełniąc również funkcję szefa w ramach sekcji autorów dzieł filmowych ZAIKS-u. W latach 2008 do 2010 zapadła pewnie wielu w pamięć swym wystąpieniem w niektórych sobotnich wydaniach popularnego „Szkła kontaktowego” na falach TVN24. Ze swego pierwszego związku jaki miała z Andrzejem Wojnachem, Łepkowska ma córkę Weronikę Wojnach, która zajmuje się pracami operatora filmowego. Prywatnie jest w związku Czesławem Bieleckim - architektem i politykiem.
W drugiej przesyłce było można znaleźć:
- dwa zdjęcia z autografami: Katarzyny Grocholi i Ilony Łepkowskiej,
Trzecia przesyłka pochodzi od przyjaciela bloga Karola, z którym wymieniliśmy się osobiście okazami ze swoich kolekcji.
A w trzeciej przesyłce było:
- sześć przypinek PIN - od 5798 do 5803 w kolekcji !!!
I tym właśnie sposobem moi mili Państwo dobiliśmy w końcu do nowej setki przypinek 😮 Łącznie to już ponad 5800 wpinek w mojej kolekcji. Tradycyjnie już za tydzień przedstawię Wam bliżej dwie najnowsze PIN-owe tablice 😉
Czwarta przesyłka należy do przyjaciela bloga Sebastiana.
Anastasia Zahlandryv - to młoda ukraińska wokalistka, która zdobyła sporą popularność na TikToku. Pod koniec czerwca wypuściła swój debiutancki singiel “Barbie”, który spotkał się z dużym zainteresowaniem słuchaczy. “Barbie”, czyli Anastasiia Zakhandrevych podbija polski internet. Na obecną chwilę “Barbie” może pochwalić się imponującym wynikiem 1,1 mln wyświetleń w serwisie YouTube. Klip podbija też TikToka, choć również w tym prześmiewczym sensie.
W czwartej przesyłce znalazłem:
- zdjęcie z autografem od Anastasii Zahlandryvej,
Piąta przesyłka należy do Urzędu Miasta Biała Podlaska.
Michał Litwiniuk - polski samorządowiec, prawnik i nauczyciel akademicki, od 2014 do 2018 wiceprezydent Białej Podlaskiej, od 2018 prezydent tego miasta. Ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. Józefa Ignacego Kraszewskiego w Białej Podlaskiej i studia prawnicze na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Białymstoku. Został też absolwentem Państwowej Szkoły Wyższej im. Papieża Jana Pawła II w Białej Podlaskiej, podjął pracę jako nauczyciel akademicki na tej uczelni, do 2014 pracował tam w Zakładzie Turystyki i Rekreacji. W 2002 zasiadł w radzie miejskiej Białej Podlaskiej z ramienia Platformy Obywatelskiej, uzyskując następnie reelekcję w 2006 i 2010. W 2014 ponownie zdobył mandat radnego, jednak nie objął go, zostając zastępcą prezydenta Dariusza Stefaniuka (odpowiedzialnym m.in. za sprawy społeczne, edukację i gospodarkę). Z funkcji wiceprezydenta został odwołany we wrześniu 2018, gdy ogłosił zamiar ubiegania się o prezydenturę z ramienia Koalicji Obywatelskiej (z poparciem PSL, SLD oraz Stowarzyszenia Emerytów i Rencistów Policyjnych). W pierwszej turze zdobył 32,45% głosów poparcia, przegrywając z Dariuszem Stefaniukiem. Przed drugą turą poparcie przekazali mu przegrani w pierwszej turze Bogusław Broniewicz i Andrzej Czapski (prezydent miasta od 1998 do 2014). Michał Litwiniuk uzyskał w niej 53,11% głosów, zdobywając stanowisko prezydenta.
A w piątej przesyłce było:
- pocztówka z podpisem Pana Prezydenta Białej Podlaskiej Michała Litwiniuka,
- zdjęcie,
!!! Panie Prezydencie dziękuje jeszcze raz za pozytywną odpowiedz na moją prośbę i przesłanie zdjęcia z Pana podpisem do mojej kolekcji !!!
Szósta przesyłka pochodzi od pewnej polskiej instytucji.
W szóstej przesyłce była:
- naszywka tej instytucji,
- naszywka tej instytucji,
Siódma przesyłka należy do Urzędu Miejskiego w Dębicy - miasto w województwie podkarpackim, siedziba powiatu dębickiego, położone nad rzeką Wisłoką, przy autostradzie A4 i drodze krajowej 94 w Rynnie Podkarpackiej, na północnym skraju Pogórza Strzyżowskiego. Przed 1945 r. Dębica należała do województwa krakowskiego, po zakończeniu II wojny światowej weszła w skład nowo utworzonego województwa rzeszowskiego.
Na terenach miasta Dębica warto odwiedzić na przykład te miejsca:
* Kościół pw. Św. Jadwigi z XV wieku - na północny-wschód od rynku wznosi się kościół parafialny p.w. św. Jadwigi. Malownicze, górne partie wieży górują ponad niską, głównie jednopiętrową zabudową centrum miasta zachęcając do odwiedzenia świątyni. Kościół został wybudowany w XVI w., odnowiony w latach 1705-1702, przebudowany końcem XIX w i poszerzony w 1962 r. Gotycki, o zatartych częściowo cechach stylowych. Murowany, jednonawowy, z węższym prezbiterium (XV w.) zakończonym trójbocznie, przy którym znajduje się zakrystia ze składzikiem na pięterku,
* Synagoga z drugiej połowy XVIII wieku - dawna synagoga stoi przy głównej przelotowej arterii, po lewej stronie drogi do Krakowa. Wybudowana w XVIII w., spalona w 1939 r. , po wojnie zaadoptowana na dom towarowy. Zniszczona i zaniedbana zachowała świątynny charakter wyróżniający ja spośród otoczenia. Listwowe obramienia ścian i półkoliście zamknięte okna są jedynymi ozdobnymi akcentami starej budowli. Wzniesiona na planie prostokąta, poprzedzona od zachodu węższym przedsionkiem, od południa opięta przybudówkami. Wnętrze pozbawione wszelkich śladów pierwotnego wyposażenia dzielą cztery masywne, wieloboczne filary tworząc dziewięć pól zapełnionych dzisiaj przez stoiska handlowe,
* Kaplica grobowa Raczyńskich - na cmentarzu parafialnym, w otoczeniu starych nagrobków, wśród których nie brak oryginalnych i pięknych przykładów kunsztu kamieniarskiego stoi kaplica grobowa Raczyńskich. Neogotycka budowla, wzniesiona około 1880 roku zamyka główną aleję obsadzoną drzewami. Prostokątną budowlę z dwoma transeptowymi ryzalitami po bokach wieńczy wysoka, kamienna ,ażurowa wieżyczka na sygnaturkę nakryta stożkowym hełmem. Zewnętrzne elewacje zdobi szczegółowo opracowana , neogotycka dekoracja, wykonana częściowo w piaskowcu, częściowo w cegle :obramowania naroży ścian, gzymsy, obramienia okien, blendy, ostrołukowe okna z maswerkami , sterczyny nad dachami i trójkątne frontowe ścian szczytowych. Piękno eleganckiej, niewielkiej kaplicy nie ma nic z surowości, ciężaru i powagi budowli grobowych,
* Kościół klasztorny Sióstr Służebniczek - wzniesiony w 1932 r. według projektu S. Polleka w stylu neorenesansowym. Wewnątrz najcenniejszy jest posąg NMP Niepokalanie Poczętej z początków XX wieku,
* Cmentarz wojskowy - przy ul. Cmentarnej, zlokalizowany w sąsiedztwie cywilnego cmentarza komunalnego. Założony został podczas I wojny światowej. Na jego terenie znajduje się 298 mogił indywidualnych i 7 zbiorowych. Kryją one szczątki nie tylko ofiar wojny, lecz także osób zmarłych w innych okresach historycznych. Mogiły mają przeważnie formę obramowania wypełnionego ziemią. Na szczycie poduszka z niewysokim, ozdobnym metalowym krzyżem. Większość stanowią groby bezimienne. Na niektórych grobach ustawione są pełne betonowe nagrobki, czasem o wysokiej wartości artystycznej,
SERDECZNIE ZAPRASZAM 😀
A w siódmej przesyłce znalazłem:
- notes,
- długopis,
- przypinka PIN z herbem - 5804 w kolekcji !!!
Ósma przesyłka pochodzi od Urzędu Gminy Tomice - gmina wiejska w województwie małopolskim, powiat wadowicki. W latach 1975-1998 gmina położona była w województwie bielskim. Leży wzdłuż dolnego biegu rzeki Skawy w obszarze Karpat Zachodnich. Siedzibą gminy są Tomice.
Tomice to gmina malowniczo położona na wyrównanych, szerokich garbach Pogórza Wielickiego, porozcinanych siecią wąskich i głębokich dolin, potoków oraz rzeką Skawą. Urzeka krajobrazem, przyrodą oraz licznymi pamiątkami przeszłości. Ludność osiadła zamieszkiwała te tereny już w epoce neolitu, jednak pierwsze pisane wzmianki o miejscowościach gminy Tomice pochodzą z przełomu wieków XIII i XIV. Mieszkańcy wiosek budowali domostwa, kościoły, grody - nie zawsze z trwałych materiałów. Wiele z nich z upływem czasu uległo zniszczeniu. Do dziś pozostały nieliczne, cenne obiekty sakralne i świeckie.
Zabytki stanowią nieodłączny element krajobrazu gminy, pomniki minionych pokoleń, dowód chrześcijańskiej pobożności. Dziś są cząstką dziedzictwa kulturowego. Te, które przetrwały powstania, wojny światowe, okupację, zachwycają prostotą oraz różnorodnością form: od wyróżniających się z krajobrazu okazałych drewnianych świątyń, poprzez budynki dworskie, drewniane chałupy, po kapliczki, kamienne figury świątków, zdobione płaskorzeźbami postumenty, przydrożne krzyże.
SERDECZNIE ZAPRASZAM 😀
W ósmej przesyłce skryła się:
- przypinka PIN z herbem - 5805 w kolekcji !!!
Dziewiąta przesyłka jest od pewnego zagranicznego regionu świata.
A w dziewiątej przesyłce znalazłem:
- długopis,
- przypinka PIN - 5806 w kolekcji !!!
Dziesiąta i ostatnia na dziś przesyłka należy do pewnej firmy z branży handlowej.
W dziesiątej i ostatniej przesyłce było można znaleźć:
- duży worek z materiału ściągany na gumce,
Na dziś to wszystko 😀 Kolejny gadżetowy wpis już w najbliższy poniedziałek (obserwujcie bloga i inne moje profile społecznościowe) - pozdrawiam 😉😍
