Aby dotrzymać tradycji poniedziałek to także nowe zdjęcia z mojego foto/cyklu "Ciekawe miejsca w Siedlcach i nie tylko". Dziś chciałbym Wam przedstawić kilka fotografii z miasta (te po lewej) oraz takie przyrodnicze, które chyba lubicie najbardziej (te po prawej). Super według mnie wyszło pierwsze zdjęcie po lewej stronie "blok w mrocznych barwach 😱". Koniecznie dajcie znać czy ten Łukasz to ma oko do fotografii czy może powinien dać sobie spokój... 😄😅
.png)
Kulej. Dwie strony medalu - polski film biograficzny, który swoją premierę kinową będzie miał 11 października 2024r. Za reżyserię produkcji odpowiada Xawery Żuławski a za scenariusz również Xawery Żuławski oraz Rafał Lipski. Historia Jerzego i Heleny Kulejów - najbardziej barwnego małżeństwa Polski lat 60-tych. On - legendarny bokser, podwójny mistrz Europy i ośmiokrotny mistrz Polski, który jako jedyny polski pięściarz wywalczył dwa złota olimpijskie i choć nigdy nie leżał na deskach, to w życiu upadał nie raz. Ona - silna kobieta, która niezmiennie stała u jego boku, ale nie chciała na zawsze pozostać w jego cieniu. "Kulej. Dwie strony medalu" koncentruje się na okresie między 1964 a 1968 rokiem, kiedy Jerzy Kulej zdobył złoto na Igrzyskach Olimpijskich w Tokio, by następnie powtórzyć ten wyczyn w Meksyku. To wielowymiarowa historia sportowca, jego triumfów na ringu, kolorytu epoki, ale także opowieść o burzliwych losach małżeństwa Kulejów, w którym wielka miłość była wystawiona na próbę radzenia sobie z wielkim sukcesem.
A z obsady aktorskiej filmu "Kulej. Dwie strony medalu" posiadam autografy od:
Tomasz Włosok (Jerzy Kulej), Tomasz Kot (pułkownik Sikorski), Andrzej Chyra (Feliks "Papa" Stamm), Bartosz Gelner (Wituś Kowalski), Sebastian Stankiewicz (masażysta Stasio), Katarzyna Cerekwicka (piosenkarka), Ewelina Flinta (piosenkarka), Anna Rusowicz (piosenkarka),
PS: Będzie mi bardzo miło, gdy Ty, i Ty, oraz również i Ty zostawić po sobie jakiś ślad w postaci nowego komentarza pod tym wpisem 😍 Ja dla Was tworzę gadżetowe posty a od was liczę na górę komentarzy 😘
Pierwsza paczka pocztex jest od Grupy Producentów Rolnych Suflidowo Sp.z.o.o.
Grupa Producentów Rolnych Suflidowo Sp.z.o.o. - to szczególne gospodarstwo zajmujące się produkcją jaj. Kury karmione są paszą, którą firma sama produkuje - z własnych upraw i według własnych, sprawdzonych receptur. Nadzoruje każdy etap produkcji, dlatego jest pewna, że na Państwa stoły trafiają jaja najwyższej jakości. Wyznając zasadę "Solidność jak nakazuje tradycja, nowoczesność jak wymaga przyszłość", działamy na rynku od ponad 40 lat. Jaja są dostarczane zarówno dla sprzedawców detalicznych jak i hurtowych. Znajdziecie je Państwo zarówno w markowych sieciach spożywczych, jak również w małych rodzinnych sklepach pod szyldem rodzimej marki żółteZnatury. Wyjątkowy smak i kolor żółtka naszych jaj znalazły uznanie wśród restauratorów, cukierników i producentów makaronów, z którymi współpracujemy od lat. Właśnie dla rynku HoReCa przygotowaliśmy specjalną ofertę jaj dezynfekowanych promieniami UV-C, których jakość potwierdzamy przy każdej dostawie. Po więcej informacji na temat firmy i jej produktów zapraszam do odwiedzenia strony internetowej oraz fanpage'a.
A w pierwszej paczce pocztex znalazłem:
- ładny kubek z Niną z jajecznej rodzinki,
- dwa długopisy,
- notes,
Druga paczka kurierska od pewnej firmy z branży spożywczej.
W drugiej paczce kurierskiej było można znaleźć:
- plecak,
- dwie torby z materiału,
- pluszowa maskotka "Kózki Danusi",
- pięć malowanek,
- trzy magnesy na lodówkę,
- pudełko śniadaniowe,
Trzecia przesyłka pochodzi od przyjaciela bloga Daniela.
Katarzyna Cerekwicka - polska wokalistka pochodząca z Koszalina, gdzie chodziła do technikum samochodowego. W wieku 17 lat wygrała Szansę na sukces. Zdobyła także 1. miejsce w IV koncercie finałowym Szansy w Sali Kongresowej w Warszawie. Nagrodą był występ w Opolu. W latach 1997 i 2000 Kasia Cerekwicka wystąpiła na KFPP w Opolu. Występowała w zespole towarzyszącym Bonusowi RPK. Od marca 1999 r. związała się z firmą Sony Music Polska. W 2000 roku Kasia nagrała album pt. "Mozaika". Jak sama dziś przyznaje, znajdowały się na nim piosenki, z których nie była do końca zadowolona. Nic więc dziwnego, że płyta nie odniosła takiego sukcesu, jak nagrany w 2006 r. "Feniks". W 2006 na 43. KFPP w Opolu zdobyła Superjedynkę w kategorii Przebój Roku 2006 piosenką Na kolana. Startowała z utworem Na kolanach w krajowych eliminacjach do festiwalu Eurowizji 2006 w Atenach. Przegrała jedynie z piosenką Follow My Heart zespołu Ich Troje. Otrzymała SuperJedynkę w kategorii "Przebój Roku". Zdobyła główną nagrodę na festiwalu w Szwecji. Wiosną 2007 roku brała udział w 5. edycji programu ''Taniec z gwiazdami''. Tańczyła w parze z Żorą Koroliow. Zajęli 4. miejsce na 10 możliwych odpadając w 7 odcinku.
Edyta Bartosiewicz - polska wokalistka pochodząca z Warszawy. Swoje dzieciństwo, które sama zalicza do „normalnych”, spędziła przy ulicy Wolskiej 113. Już w wieku 10 lat zaczęła samodzielną naukę gry na gitarze, którą otrzymała od Taty w nagrodę za dobre wyniki w nauce. Układała proste piosenki, najczęściej z angielskimi tekstami, jak sama mówi - pełnymi błędów. Kiedyś myślała, że muzyka jest tylko dla wybranych i była przekonana, że ona do tych wybranych nie należy. Później nadszedł czas nauki w liceum im. Kopernika i nie myśląc o karierze muzycznej zajęła się sportem (dziesięć lat trenowała siatkówkę, a wcześniej łyżwiarstwo szybkie). Po skończeniu szkoły średniej, podporządkowała się presji rodziców i podjęła studia na SGPiS w Warszawie. Decyzja ta, jak się później okazało, była przyczyną bolesnego konfliktu wewnętrznego. Mimo tego, próbując spełnić się muzycznie i pogodzić pasję z nauką, założyła swój pierwszy zespół w Mińsku Mazowieckim. Pomysł ten nie przyniósł oczekiwanych rezultatów i ignorując sugestie Waltera Chełstowskiego o podjęciu profesjonalnych nagrań, w 1986 roku zdecydowała się wyjechać do Londynu. Tam poznała zespół The Blue Airplanes. Po krótkiej serii ich koncertów na Wyspach Brytyjskich, zdała sobie sprawę, że muzyka jest właśnie tym czego zawsze w jej życiu brakowało i od czego nieświadomie uciekała. Wówczas podjęła pierwsze publiczne próby śpiewania, które zostały przyjęte z dużym entuzjazmem. Szybko pojawili się wokół niej ludzie, którzy obiecali zorganizować fundusze na nagranie debiutanckiej płyty w Polsce. Po upływie sześciu miesięcy, wróciła do Warszawy. Powrót do Polski okazał się momentem przełomowym. Po czwartym roku porzuciła studia i dołączyła do grupy Staff, z którą - po zmianie nazwy na Holloee Poloy - wygrała Mokotowską Jesień Muzyczną w Warszawie (1989), a potem nagrała płytę „The Big Beat” (1990). Krążek potwierdził możliwości Edyty i mimo, że cieszył się umiarkowaną popularnością, zdobył uznanie krytyków (Nagroda Artystyczna Młodych im. Wyspiańskiego dla Edyty oraz nagroda im. Mateusza Święcickiego od III Programu Polskiego Radia). Po rozpadzie zespołu Holloee Poloy w 1991 roku Edyta rozpoczęła karierę solową. Z planów zagranicznych nic nie wyszło i podpisany w 1992 roku kontrakt z firma Chrysalis nie zaowocował nagraniem płyty. Edyta skoncentrowała się więc na działalności w Polsce i wkrótce wydała swój pierwszy album solowy. Płyta „Love” (1992), zaśpiewana w całości po angielsku, nie odniosła znaczącego sukcesu komercyjnego, jednak po raz kolejny przypomniała o klasie muzycznej Edyty. Spotkała się też z uznaniem na festiwalu w Sopocie (1992), gdzie wokalistka otrzymała Bursztynowego Słowika. Natomiast w Opolu (1993), Edyta spotkała się z niezbyt miłym przyjęciem. Zapewne dlatego, że wszystkie utwory jakie zaśpiewała, zostały wykonane w języku angielskim, a występowała jako gwiazda polska. Duże znaczenie dla dalszej kariery Edyty miały gościnne nagrania z najpopularniejszymi wykonawcami muzyki rozrywkowej w Polsce, takimi jak: Wojciech Waglewski (1991), Ziyo (1992), Róże Europy (1993), Acid Drinkers (1993), Hey (1993), Human. Kolejny album Edyty – płyta „Sen” (wrzesień 1994) - przyniósł jej sukces. Album ten został nagrodzony „Fryderykami”, a sama Edyta została uznana za najlepszą wokalistkę roku. Otrzymała również „Paszport Polityki”. W 1995 roku miało miejsce nagranie nowej wersji piosenki Erica Claptona, pt.: „Wonderful Tonight” na płytę „Tribute to Eric Clapton”. Niedługo potem ukazał się jej trzeci solowy album – „Szok’n’Show”. Otrzymał on „Fryderyka” w kategorii „najlepszy album rockowy”. W 1996 roku ukazał się na rynku singiel z transwersją „Ostatniego” i z całkowicie nowym utworem Edyty: „Pomyśl o mnie”. Również w 1996 roku ukazał się singiel, na który Edyta nagrała piosenkę „Mistrz”. Po dwuletniej przerwie, 9 czerwca 1997 roku, wydany został kolejny album - „Dziecko”, który otrzymał „Fryderyka” w kategorii „najlepszy album rockowy”. Dziewiątego listopada 1998 roku pojawił się następny krążek Edyty, pt.: „Wodospady”, za który otrzymała cztery nominacje do „Fryderyków”. Kolejnym albumem Edyty (który był podsumowaniem rozwiązanego z Universal Music Polska kontraktu) stała się wydana 29 listopada 1999 r. płyta „Dziś są moje urodziny”. Krążek zawiera największe przeboje Edyty wraz z dwoma nowymi utworami: „XXI wiek” i „Mistrz” (piosenka ta ukazała się wcześniej w 1996 r. na CD dołączonym do miesięcznika „Tylko Rock.”).
A w trzeciej przesyłce były:
- dwa zdjęcia z autografami: Katarzyny Cerekwickiej i Edyty Bartosiewicz,
Czwarta przesyłka należy do przyjaciela bloga Natana.
W czwartej przesyłce było można znaleźć:
- czternaście przypinek PIN (w tym pięć to duble) - od 6450 do 6458 w kolekcji !!!
Piąta przesyłka pochodzi od aktora Bartosza Gelnera.
Bartosz Gelner - aktor teatralny i filmowy pochodzący z Katowic. Jest absolwentem Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie. W jego karierze aktorskiej ważna okazała się rola Aleksa w wielokrotnie nagradzanym filmie Sala samobójców w reżyserii Jana Komasy. W 2013 roku za rolę w Płynących wieżowcach Tomasza Wasilewskiego otrzymał Nagrodę im. Piotra Łazarkiewicza dla Młodego Talentu na Festiwalu Filmów Polskich w Los Angeles. W 2013 roku otrzymał Wyróżnienie Sekcji Krytyków Teatralnych ZASP za kreację w Kabarecie warszawskim w reżyserii Krzysztofa Warlikowskiego. Rolą w tym spektaklu Bartosz Gelner rozpoczął współpracę z Nowym Teatrem.
A w piątej przesyłce było:
- zdjęcie z autografem Bartosza Gelnera,
Szósta przesyłka a właściwie jest to taka mini relacja ze spotkania wyborczego Mentzen 2025 (kandydat na urząd Prezydenta RP), które odbyło się w ubiegły piątek w Siedlcach.
Sławomir Mentzen - polski polityk, przedsiębiorca, doradca podatkowy i doktor nauk ekonomicznych. Od 2019 członek rady liderów federacyjnej partii Konfederacja Wolność i Niepodległość (od 14 lutego 2023 współprzewodniczący rady), od 15 października 2022 prezes współtworzonej przez nią partii Nowa Nadzieja (do 29 listopada 2022 pod nazwą KORWiN). W 2007 wstąpił do Unii Polityki Realnej i przez dwa lata sprawował funkcję prezesa partyjnego oddziału w Toruniu, następnie przez długi czas pozostawał nieaktywny politycznie. Został później działaczem partii KORWiN, jako prezes okręgu toruńskiego i szef rady naukowej. W 2017 został wybrany na wiceprezesa ugrupowania. Koordynował partyjny program Dobry rząd, który miał na celu przygotowanie 100 projektów ustaw składających się na kompleksowy plan naprawy sytuacji ekonomiczno-gospodarczej i społecznej w Polsce. W 2017 został publicystą pisma „Magna Polonia”, określającego się jako prawicowy portal polityczny. Pisał też dla portalu konserwatyzm.pl, kierowanego przez Adama Wielomskiego. W wyborach samorządowych w 2018 kandydował z własnego komitetu na prezydenta Torunia, zajmując piąte miejsce z wynikiem 3,94% głosów. W 2019 KORWiN weszła w skład koalicji politycznej o nazwie „Konfederacja KORWiN, Braun, Liroy, Narodowcy”, z ramienia której kandydował w wyborach do Parlamentu Europejskiego (nie osiągnęła ona progu wyborczego). W czasie kampanii wyborczej zaprezentował Piątkę Konfederacji, która mogłaby, w jego ocenie, stanowić podstawowe postulaty ugrupowania, trafiające do wyborców. Jego słowa Nie chcemy: Żydów, homoseksualistów, aborcji, podatków i Unii Europejskiej wywołały kontrowersje komentowane przez ogólnopolskie media. W 2022 prokuratura okręgowa w Częstochowie nakazała policji zabezpieczenie materiałów promocyjnych ze sloganem Sławomira Mentzena wypowiedzianym w 2019 i produkowanych przez wydawnictwo 3DOM, w związku z dochodzeniem w sprawie możliwego nawoływania do nienawiści. Koalicja w 2019 została zarejestrowana jako partia polityczna Konfederacja Wolność i Niepodległość. Sławomir Mentzen zasiadł w jej radzie liderów, a także był autorem programu gospodarczego nowego ugrupowania. W wyborach do Sejmu w tym samym roku otwierał jej listę w okręgu wyborczym nr 5 w Toruniu, nie uzyskując mandatu. Później w czasie pandemii COVID-19 zamieszczał w Internecie materiały filmowe na temat Polskiego Ładu, które doczekały się milionów wyświetleń i organizował spotkania pod hasłem Piwo z Mentzenem. 15 października 2022 na kongresie KORWiN (mającej wówczas dwóch posłów w 11-osobowym kole poselskim Konfederacji) jej prezes Janusz Korwin-Mikke złożył rezygnację, a Sławomir Mentzen został wybrany na jego następcę. Otrzymał 302 głosy za i 14 przeciw, a 10 osób się wstrzymało. 14 lutego 2023 został (wraz z Krzysztofem Bosakiem z Ruchu Narodowego) współprzewodniczącym rady liderów Konfederacji.
Podczas spotkania udało mi się otrzymać kilka gadżetów wyborczych oraz autografów:
- autografy: dwa od Sławomira Metzena, Konrada Berkowicza i Grzegorza Płaczka,
- gadżety: czapka z daszkiem Mentzen 2025 i piłeczka antystresowa,
Siódma przesyłka pochodzi od Urzędu Miejskiego w Bieczu - miasto w południowo-wschodniej Polsce, w województwie małopolskim, w powiecie gorlickim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Biecz. Leży nad rzeką Ropą, na jednym ze wzgórz Pogórza Karpackiego. Ze względu na bogatą historię często jest nazywane „perłą Podkarpacia” lub „małym Krakowem”. Bywa także określany jako „polskie Carcassonne”, dzięki zachowanym fragmentom średniowiecznych murów miejskich i zabudowy.
Z zabytków w mieście Biecz warto odwiedzić i zobaczyć między innymi:
* Dzielnica staromiejska Biecza,
* Kościół farny pw. Bożego Ciała, budowany w latach 1490–1510, wraz z dzwonnicą, kościół pw. św. Barbary z 1860, stara plebanią pełniącą niegdyś funkcję klasztoru norbertanek, oraz bramą,
* Zespół klasztorny reformatów, składający się z kościoła św. Anny budowanego w latach 1645–1663, klasztoru i zabytkowego ogrodzenia,
* Kaplice bieckie: kaplica św. Floriana z 1 poł. XIX w. oraz kapliczka słupowa na Harcie z 1812,
* Synagoga z 1850,
* Cmentarze wojenne z I wojny światowej: nr 105, 106 i 109,
* Ratusz z wieżą z 1450, przebudowywany w XVI w.,
* Dom Kromera z 1519, tzw. Kromerówka,
* Dom zbója Becza z XV w.,
* Gród starościński z 1 poł. XVI,
* Szpital Świętego Ducha z 1395, przebudowywany od 2009,
* Dworek Nędzówka z XVIII w.,
* Dom Barianów-Rokickich z 1523, wraz z przylegającą do niego basztą radziecką,
* Zasypane fundamenty zamku na Górze Zamkowej zburzonego w 1475 r. ze względu na bezpieczeństwo miasta,
* Kompleks murów obronnych, do którego należą fragmentaryczne odcinki murów miejskich, trzy baszty (kowalska, rzeźnicka i radziecka) oraz położone niedaleko kościoła, odkryte w 1964 roku fundamenty barbakanu, jednego z trzech znanych w Polsce,
* Pozostałe kapliczki: kapliczka św. Michała Archanioła pod klasztorem, kapliczka pw. Najświętszej Marii Panny z XVIII w., kapliczka znajdująca się nieopodal stacji kolejowej oraz gotycka kapliczka zw. Szubienicą,
* Szczątkowy kirkut przy ul. Tysiąclecia, na którym znajduje się kilkanaście macew, i mogiły zbiorowe z czasów wojny, zniszczony podczas II wojny światowej,
* Kościół cmentarny pw. św. Piotra leżący na południowy zachód od starego miasta. Pierwotny kościół istniał już w XIV w.; pierwsze wzmianki o nim pochodzą z 1484. Obecny kościół jest bezstylowy, pochodzi z pierwszej połowy XIX w. We wnętrzu ołtarz główny z obrazem Chrystusa dającego klucze św. Piotrowi pędzla Jerzego Salomona,
* Pomniki i tablice pamiątkowe,
* Cmentarze,
* Dzielnica staromiejska Biecza,
* Kościół farny pw. Bożego Ciała, budowany w latach 1490–1510, wraz z dzwonnicą, kościół pw. św. Barbary z 1860, stara plebanią pełniącą niegdyś funkcję klasztoru norbertanek, oraz bramą,
* Zespół klasztorny reformatów, składający się z kościoła św. Anny budowanego w latach 1645–1663, klasztoru i zabytkowego ogrodzenia,
* Kaplice bieckie: kaplica św. Floriana z 1 poł. XIX w. oraz kapliczka słupowa na Harcie z 1812,
* Synagoga z 1850,
* Cmentarze wojenne z I wojny światowej: nr 105, 106 i 109,
* Ratusz z wieżą z 1450, przebudowywany w XVI w.,
* Dom Kromera z 1519, tzw. Kromerówka,
* Dom zbója Becza z XV w.,
* Gród starościński z 1 poł. XVI,
* Szpital Świętego Ducha z 1395, przebudowywany od 2009,
* Dworek Nędzówka z XVIII w.,
* Dom Barianów-Rokickich z 1523, wraz z przylegającą do niego basztą radziecką,
* Zasypane fundamenty zamku na Górze Zamkowej zburzonego w 1475 r. ze względu na bezpieczeństwo miasta,
* Kompleks murów obronnych, do którego należą fragmentaryczne odcinki murów miejskich, trzy baszty (kowalska, rzeźnicka i radziecka) oraz położone niedaleko kościoła, odkryte w 1964 roku fundamenty barbakanu, jednego z trzech znanych w Polsce,
* Pozostałe kapliczki: kapliczka św. Michała Archanioła pod klasztorem, kapliczka pw. Najświętszej Marii Panny z XVIII w., kapliczka znajdująca się nieopodal stacji kolejowej oraz gotycka kapliczka zw. Szubienicą,
* Szczątkowy kirkut przy ul. Tysiąclecia, na którym znajduje się kilkanaście macew, i mogiły zbiorowe z czasów wojny, zniszczony podczas II wojny światowej,
* Kościół cmentarny pw. św. Piotra leżący na południowy zachód od starego miasta. Pierwotny kościół istniał już w XIV w.; pierwsze wzmianki o nim pochodzą z 1484. Obecny kościół jest bezstylowy, pochodzi z pierwszej połowy XIX w. We wnętrzu ołtarz główny z obrazem Chrystusa dającego klucze św. Piotrowi pędzla Jerzego Salomona,
* Pomniki i tablice pamiątkowe,
* Cmentarze,
SERDECZNIE ZAPRASZAM 😀
A w siódmej przesyłce znalazłem:
- sześć ulotek turystycznych,
Ósma przesyłka należy do Urzędu Gminy Ostróda - gmina wiejska w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, powiat ostródzki. W latach 1975-1998 gmina administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. Siedziba gminy to Ostróda.
Na terenie tej gminy warto odwiedzić następujące miejsca:
* Kanał Elbląski,
*Cmentarz w Zajączkach - Założony w drugiej połowie XIX w. W centrum znajduje się kaplica grobowa rodziny Kramerów. Cmentarz jest jednym z najlepiej zachowanych obiektów tego typu w regionie,
* Kościół św. Apostołów Piotra i Pawła z XVIII w. w Durągu,
* Kościół NMP z XVII w. w Dylewie,
* Kościół ewangelicko metodystyczny z XV w. oraz Kościół Narodzenia NMP z początku XX w. w Glaznotach,
* Kościół ewangelicki z XIX w. w Kraplewie,
* Kościół Niepokalanego poczęcia NMP z XV w. w Ornowie,
* Kościół św. Piotra w Okowach z XVII w. w Pietrzwałdzie,
* Pałac z XIX w. w Klonowie - obecnie gospodarstwo agroturystyczne,
* Pałac eklektyczny z przełomu XIX i XX w. w Szyldaku,
* Dwór klasycystyczny z XIX w. w Grabinie,
* Dwór z początku XX w. w Kraplewie - obecnie pensjonat,
* Dwór pseudoklasycystyczny z drugiej połowy XIX w. w Lichtajnach,
SERDECZNIE ZAPRASZAM 😀
W ósmej przesyłce było:
- składana mapa,
- przypinka PIN z herbem w etui - 6459 w kolekcji !!!
Dziewiąta przesyłka pochodzi od pewnego zagranicznego regionu świata.
A w dziewiątej przesyłce było:
- list,
- mała przypinka PIN z herbem - 6460 w kolekcji !!!
Dziesiąta i ostatnia na dziś przesyłka jest od pewnej firmy.
W dziesiątej i ostatniej przesyłce znalazłem:
- bardzo ładny pluszowy breloczek w formie małej gąski,
A co do gąski to już u mnie w kolekcji gadżetowej tworzą się całe misiowe rodzinki - zobaczcie sami ?
Na dziś to wszystko 😀 Kolejny gadżetowy wpis już w najbliższy poniedziałek (obserwujcie bloga i inne moje profile społecznościowe) - pozdrawiam 😉😍
